Trichinen bekieken!

Vandage weet keen Mensk mähr, wat dat is – Trichinen bekieken! Blaoß de äölleren Lüe, de könnt sick an de schlechte Tiet nao den twedden Weltkrieg guedd erinnern – äs et nicks to iätten gaww un se blaoß met Marken inkaupen konnt. Dao harn nich blaoß de Bueren `n Süörgsken in´n Stall. Un Öhm Jupp, de mok dat Wiärks äs Trichinenbekieker. He mot nao de Bueren un Küötters un de kleenen Lüe hen, wan de slacht´t hadden. Dao mot he de Süörgskes sienen Stempel op de Schinkens kloppen.

Öhm Jupp hadde een grautet Hiärt un düört Pöstken was so rächt nao sienen Geschmack. He vösöök faken nog, de Lüe ´n biëtken to helpen un nahm dat met dat Gewicht nich so wahne genau. Un düsse Lüe, de wussen iähm auk to danken un so har he nao Fiëraobend manks ne schöne Pulle „Aollen Klaoren“ inne Task.
Bi den grauten Bueren dao dai he ´n biëtken genauer henkieken, bliew aower ümmer noch unner dat wüerklicke Gewicht vant Swien, dat eengslik bi´t Amt angiewen wäen mot, un so wassen auk de Bueren met iähm tofriär.

Ächterhiär is man bietken schlauer… Markus Walti – pixelio.de

Blaoß eenmaol, dao was de guedde Öhm aower deftig upt Gatt (Hinterteil) fallen. He was to´t Trichinenbekieken bi son´ kleenen Prumenküötter. Dao har ne niesgierige und wiese Aollske dat Regiment. „Ick well se wat Gueddet dohn“, dach Öhm Jupp. He bekiek sick dat Süörgsken van alle Sieten un sagg dann fröndlick to de Aollske: „Wat meint ju, wat sall ick upschriewen?“ „Dat is inke Sak“, gaw se kuert un gaas knüëtterich un vöwünnert trügg.

Öhm Jupp, de miärke nao nicks un knusperde vüör sick hen: „De Suorg hät gued iähre drei Zentner, wenn ick nu de Hälwschaid (Hälfte) upschriew, dan bruk se kaum wat an´t Amt aftogiewen.“ Un äs dat op den Küöttershof uutsaog, konn he dat met´n guedden Gewiëtten doon, dach sick Jupp. „Dan well ick upschriewen: dat Süörgsken hät siene hunnertfieftig Pund“, sagg he to de Aollske.

Aower da har he dat Wiew up´n falsken Foot druoppen. Se konn sick gar nich wiër inkriegen, wuer toerst gaas witt un dann raut in´t Gesicht. Se büörde de Hänn in de Hüft un krakeelde den vödatterten Öhm an: „Wat säggt Ju dao: hunnertfieftig Pund här mien Süörgsken, blaoß hunnertfieftig Pund? Wie häbt bi us an Huus nao nienich een Swien unner twee un halwen Zentner slacht. Un düsse Suorg, de hät wisse drei Zentner! Usse Papa wüör sick in´t Graw ümdreihen, wenn he dat häören könn. Bi us wet keene Suorg unner tweehunnertfifftig Pund slacht, dat miärkt Ju äs un nu dot mi faots de Suorg op de Waage.“

Äs Öhm Jupp sick van düessen Slagg erholt har, dao wog he dat Süörgsken, he moss dat ja wull maken. Un dat Swien har üöwer drei Zentner – aower dat hadde Jupp auk all vüörhiär wust. De wise Aollske aower most ´n grauten Deel van dat Swien awgiewen – un Öhm Jupp was ächterhiär biëtken schlauer …

Helmut Holz