Onkel(s) un Tanten(s)

Onkel(s) un Tanten(s) hät jedereen, de Süsters un Bröers van Vader un Moder. Aower miärstiet giewt van düsse echten Verwandten nich mäer äs ne guedde Hand vul. In´t Mönsterland aower häbt se ne gaas besunnere Art von Onkel(s) un Tanten(s).

– Bild adel/pixelio.de

So was dat auk bi us an Huus. Et gaw de echten Onkel und Tanten uut de Famillig, de kaimen een- aor tweemaol in´t Jaohr to Besök aor wi fäöhren dao hen. Un et gaw de „Onkels“ un „Tantens“, womet man Dagesdag wat to dohen har. Ick hadde alleen in usse Huus drei Onkels und twee Tantens. Usse Kalfakter was „Onkel Hannes“, de Bäckermester „Onkel Karl“ und Moders Hölp in de Küerk was „Tante Änne“. Un in´t Huus wuende ne Fröndin van Moder – dat was auk „Tante Änne“ füör mi.

Daomet aower was de Riege van „Onkels“ und „Tantens“ nao lang nich an´n End. Man konn äs Blage in´t Mönsterland ja auk nich alle Naohbers met „Herr“ aor „Frau“ anküeren un so kaim noch ne heele Masse an „wietlöftige Vöwandschopp“ daoto. Un wan dat met den Vüörnaomen nich poss, dann wuer de Käärls iäben „Onkel Schröer“ aor „Tante Bohnenkamp“ näömd.

Eene van miene „Tanten“ was „Tante Maria“. Se wuonde in so´n uuraollet un kleenet Küöttershuus tiëgenüöwer van de Duorpschool, wohen ick acht Jaohr lang gaohn sin. Düett Huus was füör mit un auk füör annere Kinner ut de Schol wat Besunneret. „Tante Maria“ har ´n grauten und daipen Pütt, de auk in´n Summer ni nich dröge wuer un Water genog har. Un düt Water ut´n Pütt, dat wi Blagen üöwer ´ne Rolle, üöwer de ne Kieë loop, met´n blanken Aluminium-Emmer nao buoben draihen mössen, dat was de beste Erfrischung, de man sick vüörstellen konn.