Wilm un Fännand wassen Naohberskinner west, iähre Äöllern wuënden in Stockum bi Wäen un dao göngen se auk tosammen in de School. In St. Sophia häbt se äs Missedeiner metmaakt un in de School satten se tiëgeneen. Aower äs et nao de Schooltiet daorüm göng, sick ´n Beroop to söken, dao mossen se uut´nanner gaohn. Wilm kreeg ne Stieë in Wäen un läerde up Müërker (Maurer) un Fännand göng nao Hamm up de hauge School.
Spaansch or italiänsk? Ne, plattdütsk! – Foto Stefan Bayer/pixelio.de
Un äs dat faken so geiht, völaisen se sick uut de Aigen. Se wassen baide vöhieraodt un üöwer de Jaohre wuss de eene nix mäer van´n annern. Un dao passeerde et, dat se guedden Dags füört Inkaupen baide nao son grauten Inkaupsladen göngen, de akraot tüsken iähre Hüser lag. Un bi Famila, sao haitede de Laden, passeede et, dat se sick nao so lange Tiet wiër sain häbt.
Un in de Inkaupslaoden göng et sao, äs dat in de Wiehnachtstiet faken so is. Wilm stonn in de lange Riege nao de Kasse hen tovüörderst un äs se sick eenmaol umsain hadde, faoll iähm een Kääl up, de he kande. He draihe sick üm un dao saoch iähm de annere auk. Toeerst wenke Wilm rüöwer, Fännand wünnere sick, aower dann faoll et iähm in: Dat mos mien Frönd van fröher sien.
Un faots göng de Quaterie loss – üöwer de Köppe van all de Anneren weg. „Wu geiht di dat?“ fraog Wilm un Fännands Antwaod up Platt lait nich lang up sick waochten! „Mi geiht et gued“, gaw he trügg un daomet hadden se et antog. Et göng üm iähre Famillgen, de Kinner un süs nich wat. Un äs Wilm to´t Betahlen vüörne an de Kasse stonn, dao fraog iähm de Vökaiperin: „Sagen Sie mal, in welcher Sprache haben Sie sich unterhalten. War das spanisch oder italienisch?“ Van Plattdüütsk hat se iähr Liäwedag ni nich wat haort … Helmut Holz
Speak Your Mind