„Wenn sick de Wisen bedenkt, dann häbt sick de Dummen all lange bedacht!“ Düsse Sprüek van mine Moder was mi infaollen, äs ick bi Lidl beliäwt har, wu sick eenen ganz Wisen söws schnieën har.
In düssen grauten Inkaupsladen häbt se sess Kassen, aower de sint nich alltiet tosammen uopen. Un dat was bi minen Inkaup akkraot sau. Eene Kasse was blaoss loss un do stonn ne heele Masse daovüör. Aower een Mann, he stonn direktemant ächter mi un har sick dacht: „Waorüm bliewt de annern Kassen sluotten, de könnt wull nao eene Kasse lossmaken“. He dai sau, äs stonn he up heete Kuohlen un raip van ächten, dat se dat doon sallt.
De Kasseererin drücke auk faots up den pössigen Knaup un üöwern Luutspriäker kamm de Düörsägge, dat glieks ne twedde Kasse upmakt wett. Dao har de Kääl wunnen – so har he sick dat dacht. Aower he was nich up Zack wiërst, drei Fraulüde wäörn gauer un äs he an de nie upmakte Kasse kam, stonn he wiër an de veerde Stiär un moss waochten.
Bi mi anne Kasse har sick mien Vüörgänger dat Gedöns jüst sau äs ick met son Gnöcheln (schmunzeln) ankieken un wi beide hadden ussen Spaß, äs de Kääl an de annere Kasse harre ant schandudeln (schimpfen) was. Aower nich de Fraulüde un auk nich de Kasseererin laiten sick wat miärken. „Dat mäkt us nicks uut“, häbt se sick wull dacht.
Un äs ick met minen Inkaup färrig was un betahlt har, dao was he an de annere Kasse jüst sowiet, dat he sine Saken up´t Band leggen konn. Vödennt har he met sien Hassebassen nicks!
Speak Your Mind